Inderdaad, het is veel te lang geleden dat ik voor het laatst iets heb geschreven. Daar ben ik het zeker mee eens. Maar wat je wel moet weten, is dat ik simpelweg niks leuks wist om over te schrijven. In het begin van de vakantie is namelijk mijn opa overleden. En dat hield, nee eigenlijk houd me nogal bezig.
Mijn opa is 91 jaar oud geworden. Stokoud zou je kunnen zeggen. Eerder rollator of scootmobiel oud eigenlijk. Maar goed, mijn opa was dus 91. Geboren in 1919 en heel wat meegemaakt in zijn leven. Maar toch kun je niet van hem zeggen dat hij niet met zijn tijd mee ging. Integendeel, hij surfte dagelijks op het internet. Best een coole opa, toch?
Het mooiste aan mijn opa zijn twee dingen. Ten eerste: hij is zo gek als een deur en ontzettend eigenwijs. Zo vertelde hij me op een dag dat hij vroeger nog motor en vrachtwagen rijles heeft gegeven. En wat denk je? Hij had daar niet eens rijbewijzen voor.
En ten tweede is hij mijn held. Of mijn voorbeeld, hoe je het ook wilt noemen. Mijn opa hechte geen enkele waarde aan spullen of geld. Het enige waar hij trots op was waren zijn vrouw, kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. De meest waardevolle les heb ik van hem geleerd; waar het in het leven echt om draait is je familie.
Een heerlijke nostalgische foto van voordat ik zelfs geboren ben. De man met het witte haar is mijn opa, die eigenwijs dacht waarschijnlijk zelfs dat hij beter wist wat die man links aan het uitleggen is.
Mazzeltov.